Nu zijn dat ook niet de grootste stedelijke gebieden, dus misschien ook niet zo vreemd dat men daar pas wat later naar is gaan kijken. Clermont staat nog net in de top 20 van Franse stedelijke gebieden; Limoges en Troyes ruim daaronder.
Als je kijkt naar die top 10 en de openstellingsgeschiedenis van de Franse snelwegen, klopt het wel dat Bordeaux begin jaren '80 een van de latere van de grootste steden was die een goede verbinding kreeg met Parijs. Twee top 10-steden hebben het echter nog veel langer zonder goede verbinding moeten doen. Toulouse was er het slechtste aan toe, met de pas rond 2000 een beetje gereed gekomen A20 (al gaf de Autoroutes des Deux Mers vanaf 1982 nog wel iets van een aansluiting buitenom). Nantes was pas begin jaren '90 aan de beurt.
Voor de rest reflecteert de geschiedenis van de Franse openstellingen wel zo'n beetje de lijst van de grootste steden. De hoofdas Lille/Brussel-Parijs-Lyon-Marseille/Nice/Narbonne had de prioriteit, omdat het een verbinding gaf tussen 9 van de top 20-steden. Aftakkingen naar steden 11 en 17 op de lijst (Grenoble en Saint Etienne) waren redelijk laaghangend fruit daarna. De tweede hoofdtak was de A4, eind jaren '70: niet alleen naar Strasbourg en Metz/Nancy, maar ook naar Duits achterland. En de derde was dus het begin jaren '80 opgeleverde Cofiroute-netwerk naar Bordeaux en Rennes. De veel meer in kleine brokjes gebouwde A13, die Rouen bedient, hobbelt daar nog ergens tussendoor. Met de A71 naar Clermont-Ferrand was eind jaren '80 wel de hele Franse top 30 bediend, met de genoemde uitzonderingen Toulouse en Nantes. Misschien waren die uitzonderingen op hun eigen manier ook wel onvermijdelijk, wat de volgorde niet heel onlogisch maakt. In vergelijking met de rest van West-Europa (het net van dictaturen bevrijde Iberisch schiereiland daargelaten) valt het vooral op dat men in Frankrijk gewoon laat was met bouwen.