
Turkmenistan is een redelijk groot land in Centraal Azië.
Het ligt aan de Kaspische zee, ten noorden van Iran en Afghanistan.
De enorme lagune die je op de kaart ziet valt 's zomers droog.
Het land is 14 keer zo groot als Nederland, en telt 5 miljoen inwoners, en is een zeer desolaat land. Het grootste deel van het land valt onder de Karakum Desert. Er is een bergketen langs de Iraanse grens, de Kopet Dag tot 2912m hoog. Belangrijkste rivier is ongeveer de grens met Uzbekistan en heet Amu Darya. Het land heeft grote olie en gasvoorraden. De president Niyazov doet aan zelfvereering, en overal zijn standbeelden te zien van hem. Lijkt wat dat betreft op Noord Korea. Vrijheden van godsdienst zijn beperkt. Ashgabat is de hoofdstad 605.000 inwoners, is een redelijk moderne stad, maar de andere gebieden zijn arm. De officiele taal is Turkmen, maar Russisch is normalen om te spreken.
Andere grote steden: Balkanabat 108.000 en Mary 123.000.
Het wegennet
Het wegennet bestaat vooral uit zandwegen, al is de M37 de grote doorgaande weg in Turkmenistan. Deze is ook geheel verhard, en in redelijke toestand. Het stuk tussen Mary en Bajramaly is zelfs autosnelweg over ongeveer 30 kilometer. De M37 is de enige oost-west verbinding van het land, in de Karakum desert liggen geen wegen. In het noorden, bij de Amu Darya en Uzbekistan zijn wel weer enkele wegen, zoals de A381 tussen Köneürgenc em Daschovuz. Vanaf Mary loopt nog de A388 naar de Afghaanse grens.
Aan de Kaspische zee wordt een snelweg gebouwd die Gomisan in Iran met Esenguly moet verbinden. Deze weg is niet bereikbaar via goede wegen met de rest van Turkmenistan. Het land is groot, en de reistijden zijn lang.
de M37 loopt van Turkmenbashy (waar een veerdienst is naar Baku), via Ashgabat naar Farap aan de Uzbeekse grens. Het traject is 1173km lang.
De 2 andere genummerde wegen: A381 Daschovuz - Uzbeekse grens is 100km, de A388 Mary - Afghaanse grens is 317km lang.
Reisadviezen:
Algemeen
Als gevolg van de vermeende aanslag op het leven van President Saparmurat Niyazov in november 2002 worden buitenlanders in Turkmenistan door de autoriteiten nauwlettend in het oog gehouden. U dient te allen tijde in staat te zijn zich te legitimeren. Het wordt dan ook ten sterkste aangeraden paspoort en inreisdocumenten bij zich te dragen.
Bepaalde delen van Turkmenistan, met name de grensgebieden, zijn zones waartoe beperkte toegang bestaat, ook voor Turkmeense onderdanen. Om naar deze gebieden te kunnen reizen heeft u speciale toestemming van de ministeries van Binnenlandse en Buitenlandse Zaken nodig.
Ashgabat, de Kaspische zeehaven Turkmenbashi en de historische opgravingen van Merv/Mary bevinden zich in open zones.
Medische voorzieningen in geval van ziekte en of ongeval zijn alom slecht. In de verder van de hoofdstad gelegen gebieden, met name in de woestijn in Centraal Turkmenistan en in het noorden van het land, kan gebrek aan gezond drinkwater en voedsel voorkomen.
Reizigers per motorvoertuig dienen er rekening mee te houden dat brandstof niet overal te verkrijgen is en dat bij pech weinig voorzieningen voorhanden zijn. In deze streken is consulaire bijstand veelal op korte termijn niet beschikbaar. Gezien de slechte staat van de wegen wordt het afgeraden ’s nachts per auto te reizen.