Met andere documenten heb ik een aardige tijdlijn kunnen maken van de ontwikkeling van het wegennet van Mauritanië.
In 1960 werd Mauritanië onafhankelijk, het land had toen eigenlijk helemaal geen infrastructuur. Het enige gecultiveerde land was langs de rivier de Sénégal, langs de grens met Senegal. 80 tot 90% van de bevolking was toen nomadisch zonder een economische infrastructuur. Nouakchott was alleen een fort.
In de periode 1960-1963 is de spoorlijn van Mauritanië aangelegd, om ijzererts vanuit de Sahara naar de haven van Nouadhibou te vervoeren. Dit was de eerste infrastructuur van betekenis van Mauritanië.
Nadien zijn wegen aangelegd.
* 1970: N2 Nouakchott - Rosso volledig geasfalteerd (205 km). Belangrijkste binnenlandse weg voor toegang naar het landbouwgebied.
* 1971: N1 Nouakchott - Akjoujt geasfalteerd (250 km). Eerste weg naar het noorden, Akjoujt is een mijnbouwstad.
* 1978: N3 Nouakchott - Kiffa geasfalteerd (600 km). De belangrijkste weg, ook wel de 'Transmauritanienne'.
* 1982: N3 Kiffa - Timbédra geasfalteerd (380 km).
* 1985: N3 Timbédra - Néma geasfalteerd (110 km). Hiermee was de hele Transmauritanienne geasfalteerd over 1.100 kilometer
Kaart uit 1981 waar deze wegen op staan:
Mauritania Fourth Highway Project 1982 by
European Roads, on Flickr
Zo is er toch wel wat te vinden over dit soort volstrekt obscure landen. Ik heb alleen geen officiële wegnummering kunnen vinden behalve de N1 t/m N4. In 1968 is het wegennet geclassificeerd, maar de wettekst heb ik niet kunnen achterhalen, wel werd er toen al gesproken over een netwerk van routes nationales en routes régionales, en ik heb in andere overheidsdocumenten wel verwijzingen gezien naar RN wegnummers. Open Street Map en Google Maps geven ook niet meer aan dan de N1 t/m N3.
De N4 is kennelijk de weg van Nouakchott naar Nouadhibou, op OSM en GM staat die als onderdeel van de N2 aangegeven.