Vorig jaar op vakantie geweest in Mexico en daarbij ook een aantal [snel]wegenfoto’s gemaakt die ik jullie niet wil onthouden. Helaas wat verlaat, beter laat dan niet . . .
Alle foto’s zijn als het goed is aanklikbaar opdat een grotere en mooiere versie bekeken kan worden.
190 Puebla – Mexico-City

Ongelooflijk maar waar. De autosnelweg wordt uitgebreid naar 2x3, maar is nog niet
overal gereed. Zomaar ineens, zonder waarschuwing vooraf, ligt er een half afgebouwd
tunneltje letterlijk in de rechterrijstrook en de vluchtstrook. Dat gele bord is alles!!

Top van de beklimming op 3200 meter hoogte. Nu rijden we het dal van Mexico-City
in en dalen af naar zo’n 2000 meter.

De rode lijn leidt naar een noodremvoorziening [berg zand dus] in de soms steile afdaling.

Vier rijstroken bergop. Lijkt wel dubbellaags ZOAB!

Smog in het dal van Mexico-City.

Niet echt goed te zien, maar dit is dus echt 4x4, inclusief metro in het midden, inmiddels
in Mexico-stad zelf.

Toegang naar busstation TAPO midden tussen de fly-overs, en midden in de stad!

Busstation TAPO. Werkelijk enorm groot, met meer dan 100 busopstel platformen!
Op de achtergrond is nog een fly-over zichtbaar die hoog boven de stand uit torent.

Uitzicht vanuit hoge toren in het centrum [naam is me effe ontschoten]. Smog is
werkelijk ongelooflijk, met hooguit een paar kilometer zicht.

Als ik me niet vergis is dit [evenals de vorige foto] de Avenido Congreso De La Union.
Een grote [maar zeker niet de grootste] verkeersader door de stad.

Boulevard Puerto Aero, die in de verte overgaat in de Avenido Rio Consulado.
Dit is de hoofdtoegangsweg naar de internationale luchthaven van Mexico-City: Aeropuerto
Internacional Benito Juárez. Het roze gebouw rechtsachter is een hotel op de luchthaven zelf.

De toekomstige situatie van voorgaande foto. Het vliegveld ondergaat momenteel
een grootschalige uitbreiding en verbetering van de faciliteiten, inclusief fly-overs
in de bestaande toegangsweg.

Idem als voorgaande foto, maar dan de andere kant op gekeken, richting zuid-west,
dus recht in de namiddag zon!

Vanuit onze hotelkamer, met uitzicht op het vliegveld, en de Boulevard Puerto Aero
onder onze neus! Vanwege de smog niet zichtbaar, maar op de achtergrond liggen
twee knoeperds van vulkanen: Popocatepetl en Iztaccihuatl.

Onderweg van Oaxaca naar Mexico-City op de
190, hier onderdeel van de Pan American Highway.

Idem. De kruising met de rivier vormt de grens van de provincie Oaxaca met Puebla.
Prachtige route door bergachtig gebied. Aanrader!

De stad Oaxaca. Oude binnenstad, aangelegd volgens “Manhatten-achtig†éénrichtings-
rasterpatroon. Smogprobleem zo mogelijk nog ernstiger dan Mexico-City.

Een van de meer dan 150 kerken in de stad Oaxaca. En dat voor een stad met
minder inwoners dan pak-hem-beet Tilburg . . . In deze prachtig mooie kerk
trouwden goede vrienden van ons, en dat was tevens de belangrijkste reden
voor de keuze van Mexico als vakantiebestemming.

Vinex-wijk in Oaxaca . . . Ook hier de ziekte van eerst bouwen en pas [veel]
later de bijbehorende infrastructuur aanleggen!

Onderweg van/naar een aantal toeristische plaatsen rondom Oaxaca. Splitsing van
de
190 en de
170.

Pech langs de weg. Ons busje van de plaatselijk reisorganisator kreeg bij volle vaart
een klapband! Althans dat dachten wij. Achteraf bleek het redelijk mee te vallen, en
was er alleen een deel van het rubber losgekomen, dat met grote kracht tegen het
plaatwerk van het busje sloeg. Met gematigde snelheid [40km/u] een stukje door-
gereden waar vervolgens een uur later een ander busje een reserveband kwam
brengen, daar onze reserveband ook lek was! Terwijl onze chauffeur met het
kantoor aan het bellen is, staat VAHS een beetje ongeduldig naast het busje
te wachten op de dingen die komen gaan . . .

Idem als hierboven, maar dan genomen vanaf een voetgangersviaduct. Pech op de
Pan American Highway, met op de achtergrond een half in smog verstopt Oaxaca.
Ter afsluiting nog een paar toeristische plaatjes.

Opgravingen van
Mitla. Vlakbij Oaxaca, en onze bestemming toen we
bandenpech kregen. Fraaie muren.
Aqua del Hierva. Versteende watervallen midden in ontoegankelijk bosrijk en
bergachtig gebied.

Boom van Tule. Volgens de Mexicanen de grootse boom van de wereld,
athans gemeten in de stamomtrek van maar liefst 42 meter. De boom is
2000 jaar oud. De foto vertekent niet. De boom staat echt verder van de
camera dan die kerk!

Persoonlijk vind ik deze fotowel een aanrader om eens wat groter te bekijken.
Dit is Monte Alban, een 2000 jaar oude opgraving op een afgeplatte heuveltop
vlakbij Oaxaca.

De [verborgen] piramide van Cholula. Men beweert dat dit de grootste piramide
van de wereld is, of beter, was. Let wel, de kerk staat bovenop de restanten van de
1000 jaar oude piramide, en is dus geen berg, maar een door mensenhanden
gemaakte kunstmatige heuvel!

Model van de piramide zoals die eens geweest is. Wat hier getoond wordt, is dat er
in feite diverse bouwwerken [piramides] over elkaar heen gebouwd zijn door
verschillende beschavingen. De oudste [onderste] restanten zijn waarschijnlijk
meer dan 2000 jaar oud. Als laatste hebben de Spanjaarden ergens in de 16e eeuw
een kerk bovenop de reeds vervallen restanten geplaatst. Hiermee werd de oude
beschaving definitief vervangen door de nieuwe. Een andere reden om bovenop
oude restanten te bouwen is dat deze een massief en dus stevig fundament
vormden voor grote bouwwerken. Maar dat wisten de Maya’s en Inca’s duizenden
jaren geleden al.

Vulkaan Popocatepetl [5465m]. Foto genomen vanaf 3800 meter hoogte. Cortez pas, voert tussen de vulkanen Popo en Iztaccihautl [5230] door.

Uitzicht vanaf het zadelgebied tussen de vulkanen Popo en Iztac richting het dal
waar Mexico-City in ligt. Dat dal ligt overigens op ruim 2000 meter hoogte. Zoals
gezegd, de smog is werkelijk onvoorstelbaar en belemmert elk zicht naar het dal!

Geen bezoek aan Mexico zonder Teotihuacán! Dit is een van de grootste
archeologische sites van de wereld, en kan zich zonder meer meten met de
Egyptische piramides. Zichtbaar hier is de centrale as [een soort van 2000 jaar
oude A2], met links de Piramide van de Zon. Let wel, de [zichtbare] corridor
is zo’n vijf kilometer lang! Foto is gemaakt vanaf de top van de Piramide van
de Maan.

Ingezoomd op de Piramide van de Zon. De traptreden zijn ongeveer een halve
meter per trede; een stevige beklimming in de zinderende hitte.

Maquette van het Teotihuacán complex met aan het eind van de centrale as
de Piramide van de Maan.
Tot zover dit reisverslag. Ik hoop dat jullie het interessant vonden.
Met vriendelijke groeten
PW100