
Ik herken me wel in de gedachte dat westerse grondeigendom op enigszins gespannen voet staat met hoe inheemse volkeren in Australië en Amerika dachten over grondeigendom. Dat probleem begon natuurlijk al in de kolonisatiefase: de deals met de Indianen waarover je schrijft, maar alleen al uit het niet-optreden tegen indringers (lees: Europese kolonisators) kon men natuurlijk maar al te makkelijk afleiden dat op de grond geen claim rustte zodat deze als terra nullius kon worden toegekend aan de blanken. Wat vooral lastig werd toen diezelfde blanken de oorspronkelijke bewoners als indringers gingen beschouwen waartegen westerse verworvenheden als pistolen mochten worden ingezet. Nu van dat recht van de sterkste een zekere afstand is genomen, resteert de vraag hoe je het beste recht doet aan de belangen van alle betrokkenen. Als je kijkt naar huidige eigendomsvormen binnen Australië zie je dat regelmatig niet is gekozen voor een harde eigendomsoverrdacht aan Aboriginals, maar ook wel degelijk voor vormen van "samenleven op hetzelfde land" zoals je omschrijft. In een van de landmark cases over native title in Australië,
de Wik-zaak, werd beslist dat de erfpachter van land moest gedogen dat daar ook aboriginals woonden en het land gebruikten. Een soort alomvattend recht van overpad zonder dat de eigendomspositie daar verder wijzigde.
Ik kan moeilijk inschatten hoe Aboriginals precies tegenover die acht auto's staan. Het zijn doorgaans buitengewoon schuwe mensen, sterk gesteld op privacy. Je kunt natuurlijk betogen dat je op dat soort uitgebreide landerijen altijd wel genoeg privacy hebt, maar ik kan moeilijk inschatten hoe praktisch dat kan worden ingekleed. Wat ik begrijp is dat je feitelijk de vergunning altijd wel krijgt, maar dat men de mogelijkheid wil hebben om het land volledig dicht te gooien op spiritueel belangrijke momenten. Daarnaast zit er vermoedelijk ook een soort beschermingsgedachte achter van de "blanke" kant. De problematiek rondom benzine-snuiven en alcohol onder Aboriginals is groot, en vermoedelijk leeft de gedachte dat je maar beter enige controle kunt uitoefenen op de mate waarin dit soort westerse "geneugten" Aboriginal-leefgebied binnen komen. Hoeveel het echt toevoegt? Ik durf het niet te zeggen, maar als ik nog eens door deze delen van Australië ga touren, vind ik de e-mails om het land op te kunnen toch niet heel veel gevraagd.