De lijstjes van René zijn gebaseerd op routebomen die binnen Rijkswaterstaat zijn vastgesteld. Dan zou je dus verwachten dat men zich er binnen Rijkswaterstaat ook aan houdt, zij het met inachtneming van de overgangsperiode die voor dit soort productie nu eenmaal onvermijdelijk is. Maar intussen lijkt het erop dat de overgangsperiode wel heel erg lang aan het worden is, vandaar dus ook de opmerkingen van deze en gene over de gebrekkige naleving van het interne RWS-document. Ik vermoed toch dat teveel RWS-regio's gewoon onvoldoende nadenken en gewoon de doelen herhalen van de oude borden in plaats van na te denken over dit aspect van de nieuwe bewegwijzering.sirdanilot schreef:En eerlijk gezegd denk ik ook niet dat de 'Lijstjes van René' erg gezaghebbend zijn. De ontwerpers kijken gewoon naar welke doelen op die situatie logisch zijn, en doen die op het bord. En eigenlijk is dat ook niet zo'n gekke benadering; bewegwijzering is en blijft maatwerk.
Maar wellicht zit men ook met een continuïteitsprobleem, en wordt er dan maar bewust voor gekozen om het nieuwe bord in kwestie nog maar even over te slaan bij implementatie van de netwerkbenadering. Tot 2010 geplaatste borden zijn nog niet voorbereid op de routebomen, en vervanging van borden verloopt niet noodzakelijkerwijs van stroomafwaarts naar stroomopwaarts. Kortom, aanpassing van één specifieke afrit aan de routebomen betekent strikt genomen dat complete routes stroomafwaarts ook nieuwe doelen zouden moeten krijgen. Wat bijvoorbeeld bij een Randweg Eindhoven lastig wordt, want die is nog totaal niet voorbereid. Het alternatief bestaat uit het plaatsen van half afgeplakte nieuwe borden, in afwachting van aanpassingen stroomafwaarts. Wat zomaar nog eens vijftien of twintig jaar op zich zou kunnen laten wachten.
Het is dus een beetje kiezen tussen twee kwaden, de implementatie van de routebomen. Zelf denk ik daarbij: doe dan maar even wat minder continuïteit, al moeten de wegwijzers op cruciale plaatsen de weggebruiker natuurlijk ook niet in de steek laten. Om één voorbeeld te noemen: als ze de wegwijzers op de Randweg Eindhoven en op Sint Annabosch maar aanpassen, vind ik het niet heel schokkend dat op sommige afritten van de A2 en de A58 wél het netwerkdoel Rotterdam terugkomt en op sommige nog niet.
Daar kun je wel over twisten, met name wanneer je bewegwijzert binnen een netwerk. Op een bepaald knooppunt kan het handig zijn om een voorkeursroute naar Plaats A aan te geven. Maar als die keuze eenmaal gemaakt heeft, is Plaats A toch een stad ver weg met relatief gering belang om continu te houden. Denk ook aan de eenmalige verwijzing naar doelen als Verona, Tauern en Wien op Dreieck Inntal. In mijn optiek is het even logisch om die doelen te vermelden als het logisch is om die doelen daarna niet bij iedere afrit stroomafwaarts terug te brengen op de borden. Maar goed, dergelijke flexibiliteit past niet binnen het Nederlandse continuïteitsbegrip zoals het op dit moment is.Als een doel verder weg al logisch was, dan is het natuurlijk nog steeds een logisch doel als je al dichterbij bent.