Voor zover mensen er nog wat aan hebben:
Chris schreef: ↑vr 15 jun 2018, 13:55
Chris schreef: ↑za 05 aug 2017, 20:51Ik heb ook een nieuwe camera besteld voor de foto's onderweg, de Canon Powershot SX 620 HS.[...]
Ik heb dit toestel nu bijna een jaar. Ik ben er toch niet zo tevreden over.
Tegen de zon in zijn foto's wel behoorlijk donker en vanuit de auto zijn foto's wel snel een klein beetje onscherp.
Ik heb ook vaker dan voorheen foto's die echt onscherp zijn. Het toestel is wel lekker klein met veel zoom,
maar als je ver inzoomt heb je ook wel veel ruis.
Ik moet elke foto flink nabewerken met extra verzadiging en verscherping. Terugkijkend op fotoseries met mijn oudere camera moet ik concluderen dat die foto's eigenlijk beter waren.
Een voorbeeld: ik vind dit echt te onscherp, zo slecht was de belichting niet. (oorspronkelijke resolutie, geen nabewerking).
[..]
Met wat bewerken valt er nog wat van te maken, maar ik vind de kleuren niet levendig en de foto niet echt scherp. (crop, resize, verzadiging en verscherping).
[..]
Foto's tegen de zon in: het dynamische bereik van sensoren is alleen maar vooruit gegaan, dus wat de camera nu als 'helder' ziet, levert daardoor een heel ander beeld op dan pakweg 10 jaar geleden, omdat het verschil tussen helder en donker voor de sensor groter is geworden dan 10 jaar terug: voor ons als mens in de situatie hetzelfde, voor de sensor zijn er nu ineens 2 of wel 3 stappen lichtgevoeligheid extra bij gekomen.
Wat betreft scherpte:
Je auto kan ook het probleem zijn: voorruit-verwarming vind ik zelf al hinderlijk om doorheen te moeten kijken (helemaal in het donker) en ook een fotocamera zal daar last van hebben.
Verder zijn dergelijke camera's kwa scherpte gewoon bijna altijd in het nadeel omdat een lens met dergelijk zoomgetal 1 groot compromis is.
De ruis bij het inzoomen zal hoogstwaarschijnlijk een poging van de camera zijn om de belichting op peil te houden: bij dergelijke compactcamera's, die vaak al relatief beroerde licht-gevoeligheid hebben in de groothoekstand (F3 of hoger komt voor), neemt het F-getal alleen maar toe bij inzoomen: F5,6 en hoger bij volledig inzoomen is geen uitzondering en dat kost je enorm veel licht.
Als je op de automatische stand fotografeert, zal de camera hoogstwaarschijnlijk als eerste de ISO omhoog gooien, omdat de sluitertijd verlagen al snel tot bewegingsonscherpte zal leiden.
Hoe hoger de ISO, hoe meer ruis er in je foto komt.
Over het algemeen geld dat je de ISO zo laag mogelijk wil houden.
Dat die foto van dat bord niet scherp is ligt naast een foto door een autoruit, waarschijnlijk vooral aan het feit dat het beeld zich in de randen van je lens bevindt. Daar treedt de meeste vervorming op inclusief lens-onhebbelijkheden die de fabrikant niet tegen redelijke prijzen volledig kan voorkomen en die het resultaat negatief beïnvloedt, zéker in dergelijke compactcamera's waar de lens 1 groot compromis is.
Daarnaast kan onscherpte ontstaan door het diafragma: als de camera in z'n automatische stand denkt dat jij alles scherp wil hebben in plaats van 1 hoofd-onderwerp, wordt het diafragma behoorlijk 'geknepen'. Maar juist bij flink dichtgeknepen diafragma neemt onscherpte al snel toe: dit wordt ook wel 'klein diafragma-diffractie' genoemd (small aperture diffraction).
Dat is een afwijking in het mechaniek van het diafragma dat naast weinig bladen, waardoor het bij bijna volledig dicht diafragma nog maar weinig van een cirkel weg heeft, de opening ervan ook nog eens uit het midden van de lens kan komen te liggen, waardoor er (relatief) imperfecte delen van de lens gebruikt worden om het plaatje bij de sensor te krijgen.
Vuistregel: vrijwel elke lens doet het in het midden van zijn diafragma-bereik het best.
Beste oplossing voor al het bovenstaande: niet meer op de automatische stand fotograferen.
Chris schreef: ↑ma 17 jun 2019, 18:02
Terugkomend van een vakantie moet ik concluderen dat de fotokwaliteit mij wel erg tegenvalt. Het is niet super blurry maar de foto's zijn net niet scherp, de kleuren erg weinig levendig, de foto's grainy en ik blijft die memory card problemen hebben. Bovendien gaat de lensbescherming niet meer vanzelf open en dicht. De resolutie van de foto's is prima maar de kwaliteit is niet meer wat je tegenwoordig mag verwachten vind ik.
Wat in dit soort gevallen kan helpen is om eens vergelijkingsfoto's te gaan maken. Pak je oude en je nieuwe en neem exact dezelfde foto bij exact dezelfde instellingen en ga eens vergelijken. Is het wel écht zo erg of beeld je je dat alleen maar in?
Ik ben zelf, na 13 jaar met een Sony DSC-R1 fotograferen (ja ik weet het, iets ander model dan 'compact'), overgestapt op een Canon EOS 800D met 15-85 mm lens (das geen kitlens, ik wist al dat dat voor mij een teleurstelling zou worden).
Lang verhaal kort: ik kocht een Canon EOS met EF-S vatting omdat m'n zus daar een heel arsenaal lenzen voor heeft en lenen dus relatief makkelijk zou zijn die ene keer dat mijn eigen lens niet toereikend zou zijn.
Maar technisch was het voor mij een enorme misser: ik was m'n aparte instelwielen voor sluitertijd en diafragma kwijt én had nu een optische zoeker in plaats van een elektronische.
Waar de optische zoeker opzich scherper lijkt dan een elektronische, verteld die mij in het 'fotobeeld' niet of de witbalans, sluitertijd en diafragma juist is. De optische zoeker blijft altijd dezelfde helderheid en geeft alleen onderin een zwart balkje de meest basale instellingen weer (witbalans, sluitertijd, diafragma en ISO-waarde).
Nou, daar kon ik dus niet aan wennen, na 13 jaar een elektronische zoeker te hebben gehad.
Eind november vorig jaar kocht ik daarom tweedehands een GH5 van Panasonic. Daarmee was ik zonder 1 keer de handleiding te lezen, 'gelijk vertrokken' (zoals de Vlamingen zeggen) en sindsdien is de lol weer terug voor mij.
Maar de GH5 heeft, voor mijn gevoel wel een pittige hoeveelheid ruis, vergeleken met m'n Sony DSC-R1.
Daar komen 2 belanrijke oorzaken bij kijken: Mijn Sony DSC-R1 was destijds een baanbreker op het gebied van megapixels. Nog nooit was er een APS-C sensor in een niet-spiegelreflex camera geplaatst met zoveel megapixels (10,4) als in de R1.
Naast het feit dat de sensor in de R1 groter is dan in de GH5 en de laatste op een kleiner oppervlak ook nog eens 2 keer zoveel pixels huisvest, maakt dat de ruis duidelijker waarneembaar.
Daarnaast heeft Canon op fotogebied gewoon een naam, ze lopen op videogebied flink achter, maar als je puur voor foto's gaat is Canon geen verkeerde keus.
Het belangrijkste verschil echter: mijn DSC-R1 heb ik vlak na aankoop op de 3 megapixel stand gezet. Naast een computer met beperkte schijfruimte (we praten over 2006) en kleine monitor waren de foto's op 10 megapixel stand niet om aan te zien zo enorm veel ruis als er in zat.
Op 3 megapixel waren de foto's enorm scherp en was ruis amper zichtbaar zolang je onder de 800 ISO bleef. 800 ISO introduceerde duidelijke ruis maar ging, ISO 1600 was een 'als het echt niet anders kan' stand en ISO 3200 en 6400 waren allebei om te huilen zo slecht.
De GH5 heb ik sinds aankoop op de volle resolutie (17 MP mijn camera staat op 3:2 beeldverhouding, bij 4:3 wordt de resolutie 20 MP uit m'n hoofd) ingesteld staan. Daardoor wordt ruis ook stukken beter zichtbaar.
Zowel voor de Canon als m'n Panasonic heb ik een lens gekocht die exact dezelfde beeldhoeken oplevert als m'n oude Sony, waar de lens niet van verwisseld kon worden.
Maar ondanks de hoge resolutie van beiden zijn de afbeeldingen nog steeds enorm scherp. Juist dóór de hoge resolutie kan ik nu, meer dan een jaar na het gedwongen afscheid van m'n R1, nog altijd met grote verwondering in plaatjes zitten kijken naar alle details, omdat het voor mij zo'n enorme sprong voorwaarts is. Het is min of meer alsof ik, door de stap van 3 naar 24 respectievelijk 17 megapixels extra zoom kado heb gekregen. Het oplossend vermogen is in ieder geval stukken beter geworden.
Wesso schreef: ↑di 16 jul 2019, 21:23
Gaiajohan, wat ik me afvraag bij jouw camera: zijn er behalve de bestandsgrootte ook nadelen aan fotograferen met 24,3 megapixels?
Vroeger las ik daar vaak over, dat de kwaliteit achteruit gaat omdat er te veel pixels op elkaar worden gedrukt. De grootte van de lens speelt natuurlijk ook mee.
Ik vind zelf niet alleen de bestandsgrootte nadelig maar ook de fysieke afmeting: mijn monitor, een ultrawide 2560 x 1080 pixels model, is nog steeds veel te klein om die bestanden goed weer te geven. Zelfs op een 4K scherm passen ze er niet op.
Het is dat de ultrawide nog prima functioneert na pakweg 3 jaar, ik een 4K scherm te pittig geprijsd vond en ik daardoor niet ook nog voor een nieuw scherm ging toen ik recent een 'nieuwe tweedehands' PC aanschafte, anders had ik het mogelijk nog gedaan ook.