Bericht
door Rene » di 08 apr 2008, 15:15
Nou, als ik zo de architectonische specificaties van de A4 Deltaroute lees zoals ik ze ter becommentariëring heb gekregen, dan heb ik zeker nog wel wat opmerkingen.
Mijns inziens moet het verkeerstechnisch ontwerp leidend zijn, en vervolgens moet architectonisch zo goed mogelijk worden ingepast. Wie paragraaf 2.3 leest, ziet dat de drie genoemde basisprincipes allemaal architectonisch van aard zijn. OPmerkingen als "Geleiderails beperkt het visueel contact met het landschap" en een rood kruis erdoor, geven mij een unheimisch gevoel.
Of het simplisme van het bundelen van allerlei wegkantsystemen, met verplichte onopvallende kleuren voor de systeemkasten (die uiteraard alleen zo leverbaar en vervangbaar zijn tegen behoorlijke meerprijs - maar dat is toch niet iets waar een architect zich zorgen over hoeft te maken...
Of een eis dat de hoeveelheid wegmeubilair zoveel mogelijk moet worden beperkt. Waardoor je over 160 km of meer continu dezelfde doodsaaie lichtmasten moet zien, zonder enige afwisseling. Alleen maar voor de 'architectonische samenhang'.
Ook zo'n aardige: ze willen camera's en lichtmasten integreren om het aantal masten te beperken. Om nog maar te zwijgen van de eis dat lichtmasten worden toegepast die geen bermbeveiliging vereisen, en dat afbreekt bij een aanrijding. Alles leuk en wel, maar dan heb je dus ook geen camerazicht meer, en dat is in het kader van incident management dus helemaal niet handig. Dan lees je de dus de ideeën van een vormgever die van functionaliteit, veiligheid en onderhoudskosten dus schijnbaar niet zo heel veel kaas heeft gegeten - of deze aspecten blijkbaar onbelangrijk vindt.
Enfin, ik kan hier nog een heel boek over volschrijven, zoals
- de de verplichting om al dan niet transparante geluidschermen toe te passen (daar kunnen gemeenten juist heel moeilijk over doen, en afhankelijk van de zonnestand in de spits kan dit ook voor de verkeersveiligheid slecht uitpakken)
- dat op bruggen geleiderails, hekwerken en doorvalbeveiliging niet hinderlijk het zicht van de weggebruiker op het water en de omgeving mogen blokkeren (volgens mij zou veiligheid toch echt functioneel moeten prevaleren - bovendien is het beter dat de weggebruiker zijn blik op de weg houdt in plaats van een mooie spiegeling van de wolken in het water aanschouwt)
- dat viaducten niet de continuïteit van het dwarsverband mogen onderbreken (hoe kleiner de hoek tussen de wegen, deste moeilijker dat wordt met de lengte van de liggers en hoe duurder dat geintje ook wordt)
- dat op viaducten leuningen en horizontale delen van hekwerken en doorvalbeveiligingen zo min mogelijk het zicht op de snelweg moeten blokkeren (wat is nu belangrijker: uitzicht vanaf het viaduct, of een kind dat naar beneden dondert ?)
- dat verlichting onder viaducten zoveel mogelijk indirect moet zijn uitgevoerd (aanschijnen onderzijde viaduct), omdat dat mooier is. Met een camera is het voor incident management echter veel beter als de verlichting direct wordt uitgevoerd...
- etc.
Al mijn commentaar is uiteindelijk gebundeld met dat van anderen weer retour opstellers gegaan.
Wat er uiteindelijk mee gedaan is - ik weet het niet.
Kortom: mijn sceptische houding t.a.v. route-ontwerp is mede bepaald door documenten met eisen (specificaties topniveau, systeemniveau en subsysteemniveau) die ik onder ogen heb gekregen, en niet gebaseerd op onderbuikgevoel.
Bereikbaar op emailadres: secretaris [at] wegenforum.nl (zonder spaties, en met apestaartje i.p.v. [at])