Hajo schreef: ↑wo 22 aug 2018, 22:13Je gaat je toch afvragen waarom er in hemelsnaam niets aan die brug is gedaan, of althans onvoldoende. Was er te weinig geld beschikbaar? Onwaarschijnlijk, vind ik. Het lijkt er meer op dat vriendjespolitiek, corruptie, smeergeld etc ook hier de oorzaak is. Een voorbarige conclusie wellicht, maar of dat werkelijk zo is zullen we misschien wel nooit weten.
Het lijkt erop dat van het geld dat beschikbaar was voor een grondige renovatie, maar een deel daadwerkelijk daaraan is uitgegeven. Waar is de rest gebleven?
Ik vrees dat je hier mist hoe het concessiemodel werkt en wat dit betekent voor onderhoudsbudgetten. De concessionair moet uit de (in de concessie gemaximaliseerde) tolinkomsten gedurende de concessieperiode maar zorgen dat hij de contractueel afgesproken onderhoudsstandaard kan leveren, naast uiteraard afgesproken nieuwbouw. De kost gaat altijd voor de baat uit, en de concessionair regelt daarvoor financiering. En dan ben je op een geheven moment klaar met nieuwbouw, overstijgen je inkomsten de doorlopende (onderhouds)kosten enorm en ga je je financiers en aandeelhouders terugbetalen.
Autostrade maakt op het moment flinke winst en geeft het niet uit aan onderhoud, zo beklemtoont de Italiaanse regering keer op keer. Dus iedereen weet waar "het geld blijft", namelijk terug bij de partijen die vooruit hebben betaald. Daar is in het licht van het voorgaande niets vreemds / onrechtvaardigs aan, maar het is hiermee voor een concessionair wel interessant om met een wat rozere bril naar onderhoudsnoodzaken te kijken dan objectief logisch zou zijn . Het verhoogt het rendement van je aandeelhouders namelijk.
Vanaf daar twee opmerkingen: (i) de overheid heeft mede hierom een toezichtsrol op de naleving van de onderhoudsplicht van een concessionair maar die rol lijkt in Italië niet goed uit de verf te komen - hoef je niet eens flinke hoeveelheden smeergeld voor te betalen, is meer een wereld waarin iedereen al te actief met elkaar meedenkt. En daarmee (ii) uiteindelijk is de situatie bij nationale wegbeheerders even dramatisch, alleen speelt structureel geldgebrek ivm te krappe budgetten te betalen uit de algemene schatkist daar een verder complicerende rol.
Denkbare vlugge oplossingen:
(A) geld beter earmarken voor onderhoud. Een Oostenrijks model waarin een bepaald jaarlijks bedrag in een infrastructuurfonds komt, zodanig bepaald dat de achterstand op termijn kan worden ingelopen en waarin niet uitgeven geen baat oplevert. Ook concessionairs worden verplicht geld opzij te zetten dan wel aan onderhoud te besteden ipv een algemeen "zie maar wat je uitgeeft als het wegennet maar als onderhouden geldt";
(B) toezicht versterken door er maar een taskforce van buitenlanders bij te halen die buiten de Italiaanse kluwen van belangenverstrengeling staan.