Bericht
door Coen Tunnel » do 12 mei 2022, 0:51
Tot eind 2016 ging ik veel naar wielerwedstrijden toe, als supporter. Dat deed ik door heel Europa, en daarbij maakte ik vaak nachtelijke ritten, ook naar bv. Italië en Spanje. Dat bespaarde een overnachting, scheelde files, en ik was er aardig aan gewend geraakt. Afhankelijk van de bestemming vertrok ik ergens aan het einde van de middag of gedurende de avond, en dan rijden maar. Naar Zwitserland of Noord-Italië was het bijvoorbeeld in de avond vertrekken, naar Baskenland meestal rond 16:00 uur.
Het voordeel is dat je nauwelijks files tegenkomt, en dat de reis gevoelsmatig flink opschiet. En het heeft ook wel iets bijzonders om de zon op te zien komen als je in de Alpen rijdt, of in de bossen van Les Landes. Ik legde afstanden tot 1500 km in één keer af, met onderweg uiteraard wel eens een slaappauze, maar zonder overnachting. Denk aan bestemmingen als Pamplona, Nice, Bologna. Een paar keer heb ik nóg langere ritten gemaakt, zo ben ik wel eens een keer in één ruk naar Huelva gereden (achteraf misschien niet helemaal het beste idee) en in 2017, dat was niet voor wielrennen, naar Kiev. 's Nachts door Duitsland heen, overdag Polen en Oekraïne door, maar door wat oponthoud her en der werd het toch nog een aankomst na middernacht.
In de jaren daarna heb ik nog een paar keer een nachtelijke rit gemaakt als begin van een korte trip door de Alpen; 's avonds laat vertrekken om de volgende ochtend in Oostenrijk te zijn. In 2019 was de terugreis vanaf Bosnië en Herzegovina naar Nederland ook een nachtelijke rit. Een paar maanden eerder was ik vanaf de Red Bull Ring na de F1-race ook gelijk teruggereden, om rond zessen 's ochtends thuis aan te komen. En voor mijn vakantie in 2020 heb ik nog een nachtelijke rit van Luxemburg naar Venetië gemaakt; het was begin juni en Europa ging net weer een beetje open, maar in Duitsland en Oostenrijk mocht ik op dat moment nog niet overnachten.
Tegenwoordig merk ik dat die nachtelijke ritten me toch meer gaan tegenstaan en probeer ik het te voorkomen. In 2020 met mijn vriendin naar Zweden geweest: op de heenweg overdag tot aan Älmhult gereden, terug met de nachtboot van Göteborg naar Kiel. In 2021 ben ik zelf naar Kroatië gegaan, maar opnieuw zorgden coronaregels ervoor dat ik niet in Duitsland, Oostenrijk en Slovenië mocht overnachten, dus ik moest wel in één ruk naar Kroatië rijden. Dat werd 's ochtends vroeg vertrekken om 's avonds om 22:00 uur 1400 km verderop in Zagreb aan te komen. Op de heenweg deed ik het wat rustiger aan en ben ik via München en de Tauern gereden, alles bij elkaar 15,5-16 uur onderweg geweest. Terug iets na zevenen vertrokken uit Zagreb en iets voor negenen 's avonds aangekomen in Nederland, alles bij elkaar iets minder dan 14 uur gereden, wat heel netjes is. Zagreb gebruikte ik overigens wel als tussenpunt om de reis naar Split en Dubrovnik op te knippen, want in één ruk naar Split, laat staan Dubrovnik, werd me wel wat te gortig, en er waren in Nederland en Duitsland ook nog avondklokken waar ik rekening mee moest houden.
Na die trip ben ik alleen in september 2021 nog een paar dagen naar Denemarken en Zweden geweest, maar ook daar heb ik niet 's nachts gereden. En ik ben het in de toekomst ook niet echt meer van plan, al sluit ik niet uit dat het nog wel eens gaat gebeuren. Maar de voorkeur heeft toch gewoon een reis waarbij mijn normale dag- en nachtritme niet teveel verstoord wordt.