Tja, je zult er maar last van hebben. Lijkt me knap lastig in het verkeer.
Ik moet daardoor denken aan iets wat ik lang geleden heb meegemaakt. Ik was nog als jongetje (zomer 1979) met mijn ouders op vakantie in Zuid-Frankrijk. We stonden op een camping in de bergen, ongeveer een half uur rijden van Cagnes-sur-Mer, bij Nice.
Krijgen we na een week (Nederlandse) buren, waarvan de vrouw hoogtevrees bleek te hebben. Je snapt niet wat die mensen in de bergen te zoeken hadden, maar goed, ze waren er nu eenmaal.
Vraagt die man op een gegeven moment aan mijn vader hoe hij bij de zee kon komen, op een zodanige manier dat zijn vrouw relaxed in de auto zat.
Hebben mijn vader en ik op de kaart zitten studeren en een route gevonden die weliswaar een half uur óm was, maar waarbij die vrouw telkens aan de bergkant zat en niet aan de dalzijde.
Overigens waren die mensen niet veel gewend en ervaren, want toen mijn vader op de radio had gehoord dat de Mistral zou opzetten die nacht begon hij haastig onze toch al zo degelijk en stevig opgezette tent te verstevigen met extra scheerlijnen en stormbanden. Waarop de buurman verbaasd reageerde en zei: ‘Als zelfs ú de tent nog verder verankert zal ik ook maar wat doen, want dan gaat het écht hard waaien’.
Die nacht spookte het behoorlijk en ik herinner me nog dat mijn moeder met de paspoorten en de reischeques in haar hand heeft zitten bibberen tot de wind enigszins ging liggen.
Ik weet ook nog hoe ik op een gegeven moment met mijn vader naar buiten ging om een afgebroken boomtak die op de tent viel weg te halen (gelukkig geen schade). Op het veldje beneden ons zagen we een hele familie aan de tentstokken van de bungalowtent hangen om het ding op zijn plek te houden. Bij iedere windvlaag kwam het ding bol te staan.
Toen een angstig avontuur, nu een mooi verhaal.
