
Dat onderscheid is er zeker. Reden te meer om te zorgen dat je alternatieve routes via bruggen goed onderhoudt
Er vanuit gaande dat een definitieve oplossing sowieso langer dan een halfjaar gaat duren, zou ik de komende drie maanden gebruiken voor een tussenoplossing waarbij in het watersportseizoen (april t/m september) het aquaduct met 1 rijstrook per richting opengesteld kan worden.
Het is nog geen april dus er is tijd om een tijdelijke gedeeltelijke openstelling uit te werken. Hiermee geef je zowel de omliggende dorpen, de transportbedrijven als de watersporters lucht. Met zo'n noodoplossing creëer je ook begrip voor het feit dat de snelweg daarna (oktober-maart 2024) weer dicht moet voor een definitieve reparatie. De tijd tot de hernieuwde afsluiting geeft ook meer tijd om die definitieve oplossing goed voor te kunnen bereiden.
Tijd en begrip vragen is prima, maar zorg tegelijk voor een realistische planning die perspectief biedt en waar mensen op kunnen vertrouwen. 'Het heeft de hoogste prioriteit, we doen er alles aan, heb geduld' gaat op een gegeven moment zijn beperkte uitwerking en geloofwaardigheid verliezen.
Volgens mij kun je tijdelijke maatregelen in twee categorieën indelen:
- Maatregelen op de omrijroutes die je bij wijze van spreken morgen kunt nemen;
- En een beperkte openstelling waarvoor eerst onderzocht moet worden of en hoe dit verantwoord kan.
De minister wil eerst het onderzoek afwachten voor er naar extra maatregelen wordt gegeven.
Je kunt al eerder verlichting bieden door het onderzoek op te splitsen in drie fases:
- Wat is de oorzaak
- Gegeven de oorzaak, hoe is een veilige beperkte openstelling mogelijk
- Gegeven de oorzaak, wat is een toekomstbestendige definitieve oplossing
Het lijkt nu alsof het volledige onderzoek afgerond moet worden voordat de minister overtuigd is van a) de noodzaak van maatregelen op de omleidingen en b) de mogelijkheid van een tijdelijke openstelling. De eerste categorie kun je meteen aan beginnen (we weten al dat het minimaal een halfjaar gaat duren, de noodzaak is er al en elke verbetering levert direct voordeel op voor automobilisten, leefbaarheid dorpen, veiligheid schoolkinderen enz. De tweede categorie hoeft niet te wachten op een uitgewerkt plan voor definitief herstel.