Afgelopen week weer eens naar Nederland gereden. Ik dacht, laat ik er actueel maar weer eens een reisverslag van maken:
Op de heenweg (zaterdag) was het makkelijk via de A5, A67 en A3. De A5 was tussen Dreieck Neuenburg (Franse A36) en Offenburg, waar het 2x3 deel begint, enorm druk en irritant rijden. Daarna schoot het van ouds tot Walldorf heerlijk op, vooral omdat er nu op dit stuk geen wegwerkzaamheden meer zijn. Bij Walldorf ervoor gekozen om de A5 langs Heidelberg te nemen, omdat je via de A6 en A67 nog steeds niet bij het Darmstädter Dreieck af kunt slaan. Mocht er een file op de A5 staan, dan loont zich natuurlijk wel de omweg via het Frankfurter Kreuz, maar normaliter helaas niet.
Vanaf het Darmstädter Kreuz was de A67 tamelijk rustig. De A3 had vervolgens best wat verkeer, maar reed tot de wegwerkzaamheden ten noorden van het Siebengebirge ook prima door. En ook verder langs Köln, Düsseldorf en Oberhausen geen problemen. Zelfs voor de wegwerkzaamheden bij Hamminkeln geen enkele file. Zo vaak kom ik Köln, Düsseldorf en het Ruhrgebied op de A3 niet ongeschonden voorbij.
Op de terugweg (woensdag) was het helaas andere koek. Op de A3 stond het in beide rijrichtingen voor de wegwerkzaamheden bij Hamminkeln volledig vast. Gelukkig kwam ik via Bocholt Duitsland binnen, dus kon bij Hamminkeln makkelijk invoegen, omdat je daar de file in oostelijke richting volledig over slaat. Vervolgens verliep het verkeer bij Dinslaken weer stroperig en werd er +10 minuten vertraging tussen Kreuz Oberhausen en Oberhausen-West gemeld. Dus via de A516 en A42 gereden. Nou ja, dan sta je dus ook kort vast, waar de autosnelwegstatus eindigd, maar gelukkig slechts 2-3 minuten. Of de omweg zich echt geloond had, weet ik niet, maar het viel mee.
Vervolgens weer een korte file voor de wegwerkzaamheden bij Kreuz Kaiserberg. En daarna weer een flinke file ten zuiden van Dreieck Langenfeld. Dus daar maar de A542 en A59 langs Langenfeld genomen. Om verder fileleed rond Frankfurt en Karlsruhe te besparen, vanaf Leverkusen-West de A1 op richting Euskirchen en Trier. Dat reed prima door en eenmaal ten zuidwesten van Kreuz Bliesheim (A61) was het tot Blankenheim heerlijk rustig tot uitgestorven.
Vanaf het einde van de A1 bij Blankenheim binnendoor verder langs Ahrdorf en Nohn naar Boxberg ten westen van Kelberg. Alleen op het eerste stuk OWN tot Ahrdorf reden een paar vrachtwagens, daarna waren de lokale wegen enorm rustig en kon je prima inhalen. Ten westen van Boxberg en Kelberg weer de uitgestorven A1 op. Ook ten zuiden van Dreieck Vulkaneifel rijdt hier enorm weinig verkeer, ook vrachtverkeer is er maar weinig, waardoor je op dit stuk 2x2 prima door kan rijden. Eerst ten zuiden van Dreieck Moseltal was het tot Dreieck Nonnweiler wat drukker en ook een flink lange "Baustelle" van ruim 8 km. Eenmaal voorbij Nonnweiler was het weer rustig.
Nadat ik de laatste keer vanaf Kreuz Saarbrücken rechtdoor via de A1 de stad ben binnengereden, koos ik er dit keer weer voor om via de A8 en A623 de comfortabele route met minder OWN te nemen. Nou ja, echt gelukkig was ik met deze keuze niet. De A1 is ten zuiden van Kreuz Saarbrücken tot het einde van de snelweg bij het stadsdeel Rastpfuhl nog een echte volwaardige autosnelweg, veelal met Vmax 120 of zelfs 'onbeperkt'. De A623 heeft echter een smal profiel, en slechts een Vmax van 100 km/h. Bovendien moet je 2x extra van snelweg wisselen. Daarvoor hoef je via de A623 amper door de stad Saarbrücken te rijden en heb je slechts twee verkeerslichten, alvorens je over de Saar de A620 op kunt rijden.
De volgende keer zal ik wel goed op de navigatie letten. Is het stukje B268 tussen de A1 en A620 oranje of groen, zal ik wel weer via de A1 rijden. Is het daar rood of donkerood, dan is de optie via de A8 en A623 beter.
Bij de afrit naar Sarreguemines bij Saarbrücken-Güdingen stond het verkeer al op de vluchtstrook van de A620 stil. Eerst dacht ik "oeps" had ik maar via de Franse kant gereden, maar even later rolde het verkeer weer en zaten we zo op de B51 richting Frankrijk. Het verkeerslicht bij deze afrit had een enorm lange groenfase, zodat het verkeer goed kon wegstromen. Helaas schoot het op de B51 niet zo op, omdat een paar auto's voor ons een Fransman maar 50 reed, daar waar 70 of 100 was toegestaan.
Eenmaal in Frankrijk kan je meteen de N61 als Voie Expresse oprijden. Dat gaat lekker snel tot de A4 en ook de A4 was tot Hagenau heerlijk rustig. In de tegenrichting reed er wel aanzienlijk meer verkeer. Echt drukker werd het weer ten zuiden van Duppigheim, waar de A335 in de tolvrije A35 overgaat. Vooral tussen Sélestat en Mulhouse was het best druk, daarna weer rustiger tot de grensovergang St. Louis bij Basel.
Al vanaf Colmar had ik een Zwitserse radiozender aan staan en helaas de navigatie niet geactiveerd. Daar werden meerdere files door heel Zwitserland gemeld, maar Basel werd niet genoemd. Mooi dacht ik, dan kan ik de omweg via het hoekje Duitsland langs Lörrach besparen. Foute boel. Vanaf Verzweigung Wiese stond het op de A2 door Basel muurvast. Dat verbeterde ook niet als we eenmaal Hagnau voorbij waren. Ook het hele 2x3 stuk tot Augst stond vast, hetgeen ons ruim 30 minuten vertraging opleverde. En de Zwitserse verkeersinformatie? Die vertikte het continu de file door Basel te vermelden. Van Zürich, via Gotthard, Chiasso tot Bern werd van alles genoemd, zelfs een 30 min wachttijd voor de Lötschbergtunnel, maar Basel? Niks van dat alles. Mijn les weer geleerd: Nooit, maar dan ook nooit in de ochtend of avondspits door Basel rijden, behalve als de navigatie aangeeft dat er echt geen file staat.
"A mile of highway will take you just one mile... A mile of runway takes you anywhere!"