Gisteren fietste ik hier de Jan Vroegopsingel af en wilde ik afslaan naar de Joan Muyskenweg, maar dan moest ik het linker fietspad hebben (met het onderbord van tegenliggers): https://www.google.com/maps/@52.3377376 ... ?entry=ttu
Hierbij stak ik de kruisende weg dus niet eerst over, maar sloeg ik mijn eigen weg direct af naar de andere weg. Gezien de haaientanden aangeven dat je voorrang moet voorlenen aan bestuurders op de kruisende weg, had ik daarom bestuurders van de Joan Muyskenweg (in dit geval van links) die wilden afslaan naar de Jan Vroegopsingel voor moeten laten gaan? Ook al fiets ik niet "voorbij en over" de haaientanden? Ook vraag ik me af hoe het zou zitten met voorrang als dit een gelijkwaardige T-splitsing was.
Toen ik fietste kwamen 3 auto's van links. De eerste sloeg af naar rechts en gaf ik voorrang. Ik dacht dat de 2 daar achter hun weg zouden vervolgen, maar toen ik de bocht maakte bleek de achterste zijn knipperlicht naar rechts aan te hebben en ook nog eens een politieauto te zijn .
Wat je in deze casus ziet (en ook in steeds meer andere casussen) is dat de tegenwoordige weginrichtingen en verkeerssituaties steeds minder passen binnen het concept waarbinnen de verkeersregels zijn bedacht. In een grijs verleden reed verkeer op de hoofdrijbaan en lag er rechts ervan mogelijk nog een (al dan niet vrijliggend) eenrichtingsfietspad. Tegenwoordig liggen er steeds meer tweerichtingsfietspaden en dan kom je binnen het palet aan verkeersregels soms uit op dit soort lastig te interpreteren situaties.
Feitelijk kan je hier in mijn ogen op twee manieren naar kijken:
1) het tweerichtingsfietspad maakt onderdeel uit van dezelfde weg als waar het autoverkeer rijdt en er is (dus) ook sprake van één grote kruising waarvan het tweerichtingsfietspad ook deel uitmaakt. Het verkeer dat op de Joan Muyskenweg (en het tweerichtingsfietspad) rijdt heeft in dat geval dan voorrang op al het verkeer op de Jan Vroegopsingel. En waneer jij vanaf de Jan Vroegopsingel het tweerichtingsfietspad op wilt, moet je al het verkeer op/vanaf de Joan Muyskenweg voorrang verlenen. Het vervelende in dit geval is dat de haaientanden dan eigenlijk op de verkeerde plaats staan en 5 meter eerder hadden moeten staan. De wegbeheerder heeft in dat geval niet echt goed nagedacht over de belijning op dit kruispunt.
2) het tweerichtingsfietspad maakt geen onderdeel uit van dezelfde weg als waar het autoverkeer rijdt en juridisch gezien zijn het feitelijk twee verschillende wegen. Er is in dat geval sprake van twee verschillende dicht op elkaar liggende kruisingen. Vanaf de Jan Vroegopsingel bekeken heb je dan eerst een kruising met het tweerichtingsfietspad en daarna de kruising met de weg waar de auto's rijden. Die eerste kruising is in dit geval dan een gelijkwaardige kruising en de tweede een voorrangskruising (zie de haaientanden). Voor de beoordeling van de voorrangssituatie rijdt verkeer dat afkomstig is vanaf de Joan Muyskenweg feitelijk (al een paar meter) rechtdoor op de Jan Vroegopsingel terwijl jij wilt afslaan vanaf de Jan Vroegopsingel naar het tweerichtingsfietspad. In dat geval moet jij als afslaande fietser het rechtdoorgaand verkeer op dezelfde weg (i.c. de auto's die net een paar meter rechtdoor op die weg rijden) voor laten gaan.
Persoonlijk neig ik naar optie 1, maar ik kan me ook voorstellen dat anderen naar optie 2 kijken. Maar in beide gevallen heb jij sowieso geen voorrang.
Ik neig gevoelsmatig naar optie 2. Het fietspad aan de overzijde van de Joan Muyskensweg is duidelijk het fietspad dat de weg volgt, het fietspad aan deze kant loopt iets verderop vloeiend over in de Korte Ouderkerkerbrug en volgt op dat punt niet meer de Joan Muyskensweg. Het is een wat arbitrair onderscheid, maar je neemt het linker fietspad niet als je van plan ben de Joan Muyskensweg te blijven volgen. Als je dat wel zou doen, dan moet je voor de brug weer afslaan en alsnog oversteken om op het fietspad aan de overzijde uit te komen.
Maar de conclusie is inderdaad dat je nooit voorrang hebt als fietser.