Nog even los van de vraag of de E-nummers altijd de meest logische route geven (antwoord: nee, maar kan altijd nog gewijzigd worden), is dat de enige toegevoegde waarde die E-nummers dan nog kunnen geven naast nationale nummers. Onder de streep hoef je meestal minder nummers te volgen. Maar goed, ik denk dat het aantal wegnummers beperken geen doel op zich moet zijn. Wegnummers geven geen routes, maar zeggen iets over een weg. We hebben binnen Nederland niet één wegnummer voor Rotterdam - Groningen en Amsterdam - Nijmegen, omdat dat routes zijn die over verschillende wegen gaan. Om dezelfde reden zijn de meeste nationale nummerwissels tussen Den Haag en Berlijn (E30) en tussen Amsterdam en Rome volkomen gerechtvaardigd. Ik zou zelfs betogen: je moet routes tussen twee plaatsen die niet één weg zijn niet willen samenbrengen in één wegnummer. De weggebruiker tussen Den Haag en Berlijn verdient het om de afslagen bij Utrecht, Amersfoort en Bad Oeynhausen vertaald te zien in een wegnummerwissel; de wegnummer tussen Amsterdam en Rome verdient het om de afslagen bij Utrecht, de Mönchhofdreieck en Milaan vertaald te zien in wegnummerwissels (en eigenlijk ook die bij Oberhausen en Wiggertal; maar dat is net zozeer een kwestie van nationale nummering).Wimpie24 schreef:Ik heb het E-nummer systeem altijd al heel handig gevonden, als ik naar Amsterdam wil hoef ik enkel de E-19 te volgen, naar Aken enkel de E314. Op dat punt werkt het systeem erg goed.
Hoogstens de grens is een wat oneigenlijk moment om van wegnummer te wisselen. Zeker in een Europa zonder fysieke barrières aan de grenzen zal het als steeds aparter worden ervaren dat je ergens tussen Arnhem en Oberhausen de A12 inwisselt voor de A3.
Al met al vind ik het goedkoop om bij een afgewogen keuze, zoals Nederlandse forummers hem hier presenteren, met het woord nationalisme te gaan zwaaien. Alsof dit de zoveelste Wilders-reflex is; een Hollands njet terwijl de rest van Europa klaar staat om Griekenland te redden. We praten hier over het in Nederland implementeren van een keuze die Duitsers en Britten al decennia terug maakten. Op gronden die helemaal niets te maken hadden met "wij zijn beter dan Europa". Je praat hier over afserveren van een mislukt internationaal systeem. Mogen we?
Ik heb ooit pogingen gedaan om zo'n beter grid op te tuigen (kaarten vindbaar via Google Maps). Het doel was om met routes te komen die het mogelijk maakten om op zijn Scandinavisch de nationale wegnummers weg te laten. Maar ik ben afgestapt van het idee, omdat je eindigt met vormen van willekeur in je keuzes en uiteindelijk niet meer kunt verantwoorden waarom routes met vergelijkbare uitbouwstandaard en vergelijkbare functies verschillende prefixen gaan krijgen.Mandelsoft schreef:Alleen als het internationaal geregeld wordt om het systeem overal consequent door te voeren en de routes logisch maakt, dan kan het goed werken.
Nu zou je die plannen nog steeds kunnen inzetten met als doel om tot gelijkwaardige A-E-bewegwijzering te komen. Dan kom je uit op mijn eerdere overwegingen, namelijk dat ik de toegevoegde waarde van de toegevoegde E-schildjes te klein vind in verhouding met wat het oplevert. Schaarse bordruimte en schaarste als het gaat om toevoeging van kleuren en schildjes kun je beter inzetten voor iets anders. Waaruit logischerwijs volgt dat je als overheid ook je schaarse middelen kunt inzetten voor andere doelen dan het nastreven van aanpassingen binnen de E-routering.