
Ze citeerden die woordvoerster van AWV die het over Gent (Gand) had. Enkel in Brussel en in de faciliteitengemeenten wordt er naar Gent-Gand verwezen.
Om de letterlijke citaten te gebruiken van de woordvoerster:
‘Toch is er geen sprake van een vergissing’, zegt Katrien Kiekens van het Vlaams Agentschap voor Wegen en Verkeer dat verantwoordelijk is voor de bewegwijzering. ‘Volgens de richtlijnen die we hanteren, wordt de taal van de bestemming gebruikt om steden aan te duiden op wegwijzers langs snelwegen. Alleen zie je dat nog niet zo vaak omdat het geleidelijk aan wordt ingevoerd. Aanduidingen als Rijsel (Lille) of Gand (Gent) die we nu nog vaak zien, verzwaren de bewegwijzering zonder een significante meerwaarde te bieden, zegt ze. ‘Het leidt soms tot verwarring. Vooral autosnelwegen in de omgeving van de taalgrens lijden aan een gebrek aan continuïteit in de bewegwijzering door het regelmatig wisselen van taal.’ Kiekens verwijst onder meer naar de E40 Brussel-Luik waar, afhankelijk van de regio waar je passeert, de ene keer Luik op de borden staat en de andere keer Liège. ‘Daarom is er beslist om consequent voor de taal van de bestemming te kiezen, een principe dat ook in het buitenland al wordt toegepast. In Wallonië heeft men op het hoofdwegennet rond Luik de wegwijzers naar Aix-la-Chapelle bijvoorbeeld al vervangen door Aachen.’
Enkel L'avenir was verkeerd door ook Antwerpen als voorbeeld te nemen wat betreft de situatie in Wallonië. Zoals we weten geldt dat enkel voor de Duitstalige plaatsnamen zoals Aachen.
Pino schreef: ↑di 23 mei 2023, 21:44
jdb2 schreef: ↑di 23 mei 2023, 20:58
Is die taalwet iets Vlaams of Federaal?
Het VRT artikel zegt dat Wallonië ook van plan is Antwerpen en Gent aan te geven. Lijkt mij toch een prima "uitruil"deal.
De Taalwet is federaal (gek woord eigenlijk voor een wet die ouder is dan de huidige federale structuur). Ik denk wel dat de uitleg ervan sterk gewestelijk is, in de zin dat de gewestelijke overheid en de gemeenschappen bij uitstek toezien op naleving van de Taalwet in hun eigen gebied. Als gewestelijke ministers gewestelijke uitvoeringsorganisaties terugfluiten, zoals je vandaag ziet, is de gang naar een federale instantie die moet uitleggen hoe het echt zit eerder theoretisch. Deze minister is alleen verantwoording schuldig aan het Vlaamse parlement en niemand kan haar voor een federale rechter slepen omdat het onzin is (zou zijn) wat ze uitkraamt.
De taalwet is opgenomen in meerdere bijzondere wetten, dat zijn speciale wetten op Belgisch niveau die maar kunnen gewijzigd worden bij instemming van een meerderheid in elke taalgemeenschap (men spreekt daarom over 'gebetonneerd'). Net zoals elke wet of decreet is de rechtbank bevoegd om dit te interpreteren. In België is de rechtsmacht nog grotendeels federaal, met territoriale onderverdeling in rechtbanken van eerste aanleg en 'hoven van beroep' (zoals dat in Nederland ook is met rechtbanken en gerechtshoven).
Daarnaast is ook de Raad van State als bestuurlijk rechtscollege die alle bestuurshandelingen (besluiten, reglementen of vergunningen, of in dit geval de beslissing om Franstalige plaatsnamen te gebruiken in Vlaanderen) kan schorsen en/of vernietigen als die in strijd zijn met hogere rechtsregels (dat bestaat ook in Nederland als ik me niet vergis), deze Raad van State bestaat uit elf kamers (vijf Nederlandstalige, vijf Franstalige en één tweetalige). Bij deze Raad van State is er wel een enorm verschil of de tweetalige kamer een besluit neemt of een Nederlandstalige kamer. Dat zag je goed bij de '
omzendbrief-Peeters' (niet verwant met Lydia Peeters, noch met Kris Peeters) die de faciliteiten in de rand rond Brussel probeerde enger te interpreteren. Dit werd iedere keer bevestigd door een Nederlandstalige kamer van de Raad van State. Maar sinds de laatste staatshervorming is niet langer een Nederlandstalige kamer van de Raad van State bevoegd maar de tweetalige kamer en die blijken dat toch weer anders te interpreteren, terwijl het om dezelfde bijzondere wetten gaat. Dus om op je vraag te antwoorden: de Vlaamse regering kan niet zelf de taalwetten interpreteren, de interpretatie hangt meer af van de concrete kamer van de Raad van State.
Dit doet me trouwens denken aan die keer dat in 2006 de Vlaamse regering besloot de officiële Franstalige namen van Vlaamse gemeentes te schrappen. Daarop werd ze niet veel later ook teruggefloten door de Raad van State, zie deze oude forumpost:
viewtopic.php?p=231099#p231099. Dus in dit geval werd de beslissing al teruggedraaid door de minister, maar had ze dat niet gedaan had ongetwijfeld de Raad van State tussengekomen.