Op mijn reis door Canada hebben we ook een paar keer van het OV gebruik gemaakt, om precies te zijn, alleen in Vancouver en Calgary.
Allereerst Vancouver: Met een dagkaart was het eenvoudig om de stad door te komen. Enkeltjes bestaan uiteraard ook wel, maar moeten altijd cash en gepast worden betaald bij de chauffeur (in een soort automaat).Dienstregelingen hangen amper bij de haltes, wel een bordje met de lijn en eindbestemming. Vancouver heeft tevens een SeaBus (die pendelt tussen het Waterfront Station en North Vancouver) en maakt deel uit van het OV-netwerk, met onze dagkaart mochten we er gebruik van maken. Ook hebben we gebruik gemaakt van de volautomatische SkyTrain, een metrolijn die downtown verbindt met enkele voorsteden en het vliegveld. Volautomatisch houdt dus in: Geen bestuurder en geen bestuurderscabine. Op die plek zit gewoon een raam en een zitplek, en ik had een keer het geluk dat daar plek was, goed voor foto's en een filmpje (zie de Youtube-link hieronder)
Voormalig spoorlijntje parallel aan de Arbutus Street. De eigenaar van de spoorlijn hoopt nog op heropening, de gemeente Vancouver wil volkstuintjes, fietspaden en parkeerplaatsen aanleggen. Per saldo is het dus een soort natuurgebiedje geworden
De Seabus komt aan bij het Waterfront Station
Treinen en Skytrains die even staan te niksen
Trolleybussen (lijn 19) bij het eindpunt in Stanley Park
Het Waterfront Station.
Weer de remise
Op weg naar de Seabus. er is ook een heliport naast het station
Vanaf de Seabus
Terminal in North Vancouver
Dat ligt meteen bij het busstation
Wachten op de volgende Seabus
Eenmaal binnen een blik naar de wachtruimte
En binnen op de boot
Een aantal plaatjes op Skytrain-stations
Bussen zijn (dat geldt trouwens voor heel veel zaken in Canda) goed ingericht voor gehandicapten. Hier een bus waarbij een rolstoeler naar buiten wordt gereden door de chauffeur. In de bus wordt die op een gereserveerde plek ook door de chauffeur vastgezet. En dat kost wel een minuutje of 2, maar in Canada wacht iedereen rustig af. Ik zie dat in Nederland nog niet gebeuren.
Filmpje!
Weer de Seabus, nu met iets meer zon
Redelijk vlakbij het watervliegveld, waarmee je heel snel naar bv. Vancouver Island kunt vliegen. Het kost je 15 minuten naar Victoria toe. Maar er zijn ook comerciele rondvluchten boven de stad.
De skytrain weer, hier zit ik op de eerdergenoemde 'bestuurdersstoel'
Metroritje van Waterfront Station naar Burrard Street
Link
Calgary: In Calgary hebben we voornamelijk van de LRT gebruikt gemaakt, een soort trein (voorsteden)/tram (downtown) die je toh nog redelijk snel in/uit downtown brengt. Ik vond het OV er in Vancouver er beter en moderner uitzien dan in Calgary.
Foto's:
"You know the greatest danger facing us is ourselves, an irrational fear of the unknown. But there’s no such thing as the unknown — only things temporarily hidden, temporarily not understood.” - James T. Kirk
Nee, dat is zo. Je mag fietsen meenemen met de bus (gratis), mits je ze zelf voorop stalt. Er kunnen 2 fietsen tegelijk worden meegenomen.
"You know the greatest danger facing us is ourselves, an irrational fear of the unknown. But there’s no such thing as the unknown — only things temporarily hidden, temporarily not understood.” - James T. Kirk
Een automatische metro is de enige vorm van OV die werkelijk zoden aan de dijk kan zetten qua mobiliteitsbeleid, zonder dat de exploitatielasten exploderen (vooral bij hoge frequenties). Mooi om te zien dat het daar ook kan werken zonder deuren op de perrons zelf, zoals in de Parijse metro.
Het werkte prima, afgezien van de leuke zitplaats voorin, was op geen enkele manier te merken dat er geen bestuurder was. Niet op de perrons, en niet in de rijtuigen zelf.
"You know the greatest danger facing us is ourselves, an irrational fear of the unknown. But there’s no such thing as the unknown — only things temporarily hidden, temporarily not understood.” - James T. Kirk
Rene schreef:Een automatische metro is de enige vorm van OV die werkelijk zoden aan de dijk kan zetten qua mobiliteitsbeleid, zonder dat de exploitatielasten exploderen (vooral bij hoge frequenties). Mooi om te zien dat het daar ook kan werken zonder deuren op de perrons zelf, zoals in de Parijse metro.
Die deuren lijkt me eerder een veiligheidsmiddel om zelfmoorden te voorkomen. Bij manueel bediende metro's kan men uiteraard geen deuren installeren omdat de metro nooit op exact dezelfde plaats stopt.
Het kan ook samenhangen met luchtkwaliteit zoals in London op het nieuwe deel van de Jubilee Line het geval is. Een metrotunnel hangt vol met schadelijke stoffen door het remmen. Dit schijnt niet bepaald gezond te zijn en door er dan een glazen wand met deuren voor te plaatsen voorkom je dat de wachtenden constant de slechte lucht in hun gezicht geblazen krijgen.