Om even op Peking terug te komen: Men heeft zo'n 15 jaar geleden geprobeerd om de Chinese transcriptie te uniformiseren. Dat is gedaan om zoveel mogelijk recht te doen aan de uitspraak zoals die in China geldt, als mede een zo simpel mogelijke weergave in het Nederlands. Toen zijn een aantal 'regels' vastgesteld en voor de omzetting van plaatsnamen in het Latijnse schrift heeft men zoveel mogelijk willen aansluiten bij de internationale (lees: Engelse) transcriptie. Omdat Peking een veel meer ingeburgerde naam was (en trouwens ook simpeler dan Bejing is) heeft men Peking nooit officieeël geschapt als schrijfwijze voor de Chineze hoofdstad.
Ook in Arabische plaatsnamen wordt nog al eens gesjoemeld met transcripties. Het toepassen van de letter 'u', terwijl men fonetisch gezien 'oe' zou moeten schrijven; een door het Engels opgedrongen 'overcorrectie' van de transcriptie naar mijn mening. Ook het willekeurig invoeren van de 'q' voor een arabische keelklank. Deze letter wordt heel anders uitgesproken dan de 'k'; echter het verschil is niet door een Nederlander te maken. Het is een soort k - met een spraakgebrek
