Thermisch gereinigde grond is een methode van hergebruik van vervuilde grond, veelal voor aarden banen (taluds) van wegen. Het blijkt nu dat hier twee problemen mee zijn, de kwaliteit van TGG is soms onvoldoende gebleken (aanwezigheid zware metalen, benzeen, sulfaat, etc.) waardoor dit een milieurisico op verspreiding is. Daarnaast zijn er civieltechnische problemen, er kan deformatie en verstijving ontstaan.
TGG is visueel goed herkenbaar tijdens de bouw van aarden banen: het betreft pikzwarte grond.
Een voorbeeld: de A4 bij Steenbergen:

Foto: Rijkswaterstaat Beeldbank / Joop van Houdt
Inspectie Leefomgeving en Transport: https://www.ilent.nl/onderwerpen/bodemt ... igde-grond
Wat is TGG?
Thermisch reinigen is een manier om ernstig vervuilde grond en teerhoudend asfalt (afkomstig van wegonderhoud) schoon te maken. Het reinigingsbedrijf haalt bijvoorbeeld olieresten, PAK’s, benzeen en andere organische verontreinigingen uit grond en asfalt door die in een oven te verhitten. Thermisch gereinigde grond is hiervan het eindproduct. Dit gereinigde materiaal is onder bepaalde voorwaarden bruikbaar als opvulling van bijvoorbeeld dijken, geluidswallen en wegen.
Problemen met TGG
Op een aantal locaties zijn stoffen uit de TGG gespoeld (uitlogen) die schadelijk zijn voor het milieu. De voornaamste problemen die daarbij optraden, zijn de verspreiding van sulfaat, zware metalen, benzeen en hoge pH-waarden. Hierdoor is het vertrouwen van afnemers in TGG geschaad en willen ze de gereinigde grond niet meer gebruiken. Daarom stapelen de voorraden TGG zich op bij de reinigers. En als gevolg daarvan ontstaan problemen bij (wegen-)bouwprojecten, omdat grondsaneerders de vervuilde grond en asfalt niet meer aan de grondreinigers kunnen toeleveren.
En de problemen als opvulling voor dijklichamen:
Thermisch gereinigde grond heeft een aantal eigenschappen die afwijken van natuurlijke grond. Zo is de korrelverdeling anders, de waterdoorlatendheid lager, de stijfheid hoger, bevat het minder organische stof (maar wel koolstof) en is het materiaal basischer (de pH is hoger). TGG bevat soms wat meer kleideeltjes (hoger percentage aan fijne fractie). Er kan verkitting optreden dat de hogere stijfheid verklaart. Hierdoor kan er mogelijk een monolithisch grondlichaam ontstaan, dat gevoelig is voor scheurvorming. Het materiaal is soms lastig te verdichten vanwege de hydrofobe eigenschappen. TGG bevat meestal ongebluste kalk. Ongebluste kalk veroorzaakt in combinatie met water een basische oplossing. Dit basische water kan invloed hebben op onderliggende veenlagen, maar ook effect hebben op de uitloging van stoffen uit de TGG. Tevens is het mogelijk dat het materiaal gaat zwellen.
Factoren die de kans op deformatie vergroten:
* Hoge grondwaterstand: TGG kan vochtig worden, waardoor de kans op verkitting, zwel en scheurvorming mogelijk kan toenemen
* Dikke laag TGG: Bij een dikke laag TGG, is de kans groter dat er verkitting, zwel en scheurvorming mogelijk kan optreden
* Veel TGG aanwezig: Indien er veel TGG aanwezig in een groot werk, dan zal de omvang van mogelijke civieltechnische deformatie groot zijn
* Klei of veen onder het werk: Percolatiewater kan dan minder goed weglopen, dus is de kans op vochtig worden groter. Ook is er dan een grotere kans op zetting, waardoor er een grotere kans op scheurvorming kan ontstaan
* Geen bovenafdichting aanwezig: TGG kan vochtig worden door hemelwaterpercolatie, waardoor de kans op verkitting, zwel en scheurvorming groter is
Dit heb ik overgenomen uit een rapport van Tauw: https://www.rijksoverheid.nl/ministerie ... ureau-tauw
De voornaamste toepassingsvorm van thermisch gereinigde grond:


Dit klinkt als een potentieel groot probleem voor de toekomst. Tauw heeft voor Rijkswaterstaat alle projecten met TGG geïnventariseerd, met daarbij het risico op verspreiding (milieu-probleem) en deformatie (civiel-technisch probleem).
Het leest een beetje als dezelfde problemen met de hoogovenslakken die destijds zijn toegepast. Het is een stukje mislukte circulariteit.
Hier de onderzochte rijkswegprojecten, gesorteerd op het risico deformatie. Het is kennelijk vooral in Zuid-Nederland veel toegepast.
