Er is een geüpdate studie uitgevoerd door naar de ontsluiting van een eilandengroep in de provincie Nordland: de eilandgemeenten Dønna en Herøy, voor de kust van Sandnessjøen. Beide gemeenten tellen samen circa 3.300 inwoners. Vanwege de vele eilanden is er een behoorlijk omvangrijk netwerk van veerdiensten.
Een probleem dat is vastgesteld is dat de kosten van de veerdiensten de pan uitrijzen. Wat je elders in Noord-Noorwegen ook ziet is dat het steeds lastiger is om bemanning te vinden voor de veerdiensten, vooral in afgelegen gebieden, of als het er zo veel zijn. Vanaf Sandnessjøen gaan 6 verschillende veerdiensten, maar tussen de eilanden en vanaf andere terminals gaan nog meer veerdiensten. Het gebied wordt doorkruist door tientallen veerdiensten (meer dan op de kaarten hieronder staan).
Er zijn twee hoofdvarianten: een tunnel of een brug. Vanwege de aangescherpte eisen aan de maximale hellingsgraad in tunnels (van max 8% naar max 5%) is het tunnelalternatief nu een 15 kilometer lange onderzeetunnel.
Alternatief 1: een tunnel van Alsta naar Herøy, met een upgrade van de verbinding van Herøy naar Dønna.
Alternatief 2: een tunnel van Alsta naar Herøy, met een zuidelijker verbinding naar Dønna (island hopping).
Alternatief 3: een drijfbrug + tuibrug van Alsta naar Dønna, met een upgrade van de verbinding naar Herøy.
Alternatief 4: een drijfbrug + tuibrug van Alsta naar Dønna, met een zuidelijker verbinding naar Herøy (island hopping).
Er is nu geen keuze gemaakt voor een voorkeursalternatief, de studie dient als materiaal voor verdere politieke afweging. Wel is de kostenraming van een drijvende brug best een stuk hoger dan voor een 15 kilometer lange onderzeetunnel.
Wel is duidelijk dat één tunnel of brug niet voldoende is, er is behoorlijk wat aanvullende infrastructuur tussen Herøy en Dønna noodzakelijk.
Men wil dat de Noorse regering het project op zich neemt, het is te kostbaar als provinciaal of gemeentelijk project. Dit geldt overigens ook voor het 0-alternatief (instandhouding van de veerdiensten).