Wat nummers die we met enige zekerheid kunnen plaatsen:
D10 Dipkarpaz - Girne - Lapta
D25 Girne - Lefkoşa (Nicosia)
D30 Güzelyurt - Lefkoşa (Nicosia) - Famagusta
D45 D10 - Geçitkale - Dörtyol
D55 Famagusta - İskele - D10 nabij Gelincik
D65 D10 nabij Kaplıca - Büyükkonuk - D55 nabij Tuzluca
We vonden overigens ook nog dit (summiere) nieuwsbericht uit 2013 over de routenummering.
Onze rondreis over Cyprus begon met een taxirit van de luchthaven van Larnaca naar de noordelijke stad Famagusta (Ammochostos, Gazimağusa). Onderweg kwamen we door de gedemilitariseerde zone met kapotgeschoten dorpen, een erg bizarre ervaring. Na een vlotte paspoortcontrole kwamen we aan in de stad, waar we een hotel en een huurauto hadden geregeld. Famagusta is een mooie stad, maar, zoals heel Cyprus, erg kleinschalig.
Rondom Famagusta waaieren enkele expresswegen uit. Aansluitingen zijn meestal rotondes of kruisingen zonder doorsteekmogelijkheid. De maximumsnelheid is hier 90 km/h en bij rotondes wordt dit stapsgewijs teruggebracht tot 30 km/h.

Even buiten de stad ligt Salamis, ooit één van de grootse en rijkste steden van het antieke Cyprus.


Wij gingen verder, richting de noordoostelijke punt van het eiland. De D55 is dubbelbaans tussen Famagusta en İskele, maar aan verlenging wordt gewerkt.


Beetje veel doelen...

Bij rotondes of andere rijbaansplitsingen staan vrij consequent dit soort borden dat je links moet houden.

En verspreid over het eiland dit soort herinneringen dat je je in een linksrijdend land bevindt.

Nieuw bord met routenummers. Zowel een D-nummer, als een provinciaal İK-nummer (we bevonden ons hier in de provincie İskele)


Onderweg naar de meest noordoostelijke punt van het eiland kom je door het Nationale Park Karpaz. Daar leven wilde ezels...

De kaap op de noordoostelijke punt. Honderd kilometer verderop ligt Syrië...
Overigens waren we gewoon tot hier gereden met onze gehuurde Ford Fiesta, de laatste kilometers hobbelend naar de einder
