
Dit is het busstation in Hobart, waar de lokale bussen komen. Er zijn ook nog kleine busstations voor de bussen naar andere steden en de airport-shuttle-bus elders in de stad.

Dat huis erachter is ook vrij aardig, maar die wegwijzer ervoor is een redelijk prototype wegwijzer, inclusief indirecte verwijzing tussen haakjes.

Portaalborden bij het binnenrijden van Hobart vanaf de Tasman Bridge. Dit is 1 van de drukste punten in Tasmanie.

Een voorbeeld van een afstandenbord langs de snelweg met het nummer 1, die de hoofdstad Hobart met de 2e stad Launceston en veerhaven Devonport verbindt.

Een wegwijzer langs de belangrijkste hoofdweg langs de oostkust. Dit punt heet de Coles Bay Turnoff. Het is een T-splitsing met een busstation erbij. Dat klinkt spectaculairder dan het is, want de weg naar Coles Bay loopt daar dood, en het busstation is een stukje braakliggend terrein waar bussen langs parkeren. Gemiddeld komt hier 1 auto per minuut.

De grootste brug van het eiland is deze Tasman Bridge. De brug bevindt zich op de route van Hobart naar het vliegveld en een aantal voorsteden.
Overigens was er in 1975 een ernstig ongeval toen een boot op een donkere avond tegen 1 van de pijlers aanvoer, waarna een deel van de brug instortte, en veel auto's het gat niet opmerkten en naar beneden stortten. De brug zag er toen zo uit:

De brug zelf is ook best interessant, gezien de rijstrookindeling met 5 rijstroken, waarbij matrixborden aangeven welke stroken voor welke richting mogen worden gebruikt. Een middenberm ontbreekt (laat Vinny het niet zien) en er zijn zelfs geen echte strepen, maar een soort noppen in het asfalt:
