
Het kan wel zijn dat de chauffeur niet in zijn spiegels heeft gekeken, maar dat is dan een hele grote fout. Een fout die levens kan kosten. Het mijne of anders van iemand anders. Van een beroepschauffeur verwacht ik dit gedrag niet, die hoort te weten dat hij eerst goed in zijn spiegels én naar beneden over zijn linkerschouder moet kijken voordat hij een inhaalmanoeuvre in zet. Daarbij dient hij dan ook richting aan te geven. Iets wat deze chauffeur ook niet deed.
Een EMG is alleen dan op zijn plaats, zie ook mijn eerdere bericht, als bij staandehouding de chauffeur de vermoorde onschuld had gespeeld. Zou hij zijn fout inzien, eventueel na het bekijken van videobeelden, dan had ik het bij een bekeuring op basis van artikel 5 gelaten.
Had, in dit hypothetische geval, de chauffeur dit incident lacherig afgedaan of de ernst van de situatie niet begrepen door bijvoorbeeld een opmerking als: "Nou en? Het ging toch goed?", dan had ik deze chauffeur absoluut voor een EMG aangemeld.
Want dit incident waarbij (zwaar) gewonden of zelfs een dode (ongeacht wie) had kunnen vallen en dat feit niet serieus nemen en/of het bagatelliseren, betekent in mijn ogen dat de chauffeur een gevaar op de weg is. Een EMG zet hem dan hopelijk weer op het goede pad.
Let wel: dit was ook nog eens een tanker (tankwagen). Geladen, want de identificatie en gevaar borden waren uitgeklapt. De tanker had dus ook nog een gevaarlijke vloeistof geladen.
Dit alles klinkt misschien nogal hard, maar in gevallen waarbij een bestuurder een overtreding begaat waarbij absoluut levens in gevaar worden gebracht, ben (ik moet zeggen: was) ik onverbiddelijk. Dat gold ook voor dronken bestuurders.
Ik heb het in mijn carrière te vaak mis zien gaan. Ik heb lijken gezien. Ook van kleine kinderen. En ouders moeten vertellen dat hun geliefde zoon of dochter nooit meer thuis komt. Vandaar.