mvg
JJN
Moderator: Moderatoren
Canadese bewegwijzering is qua identiek aan die van de USA.Breyten schreef:
OK, hier enkele foto's uit Québec, Canada. Ik ben zo vrij geweest om jullie niet alleen snelwegfoto's te laten zien, maar opvallende foto's met commentaar van links naar rechts:
- Stopborden zijn in het Frans i.t.t. Frankrijk
- Wegnummers zijn soms moeilijk te volgen. Vandaar het vraagteken?
- Let op de transcanadian highway. Die doorkruist heel Canada! Herkent iemand het bordje met daarop het wegnummer?
- Tja, canada blijft een winters land met oversteekplaatsen voor sneeuwscooters. In de zomer heb je daar geen last van

Ik heb hem besteld (was 10,99 bij bol.com). Alleen heb ik de Amerikaanse Rand McNally atlas al, maar dan zonder Canada en Mexico.marcel schreef:Volgens mij is de Rand MacNally atlas wel duidelijk (blauw zijn snelwegen).
300 miljoen voor een verslechtering van de huidige wegsituatie vind ik sowieso nogal wat. Het gedeelte wat ze willen slopen is ook maar 2 kilometer lang. (300 Can. Dollar = 194 miljoen euro).Waterfront plan would tear down east Gardiner
$300-million proposal to be unveiled Friday
JEFF GRAY AND JENNIFER LEWINGTON
From Friday's Globe and Mail
May 30, 2008 at 3:21 AM EDT
TORONTO — The Gardiner Expressway should be torn down east of Jarvis Street to make way for the dramatic rejuvenation of the city's waterfront, according to a proposal being pushed by Mayor David Miller.
The plan, which would replace the eastern and less-used section of the Gardiner with a University-Avenue-style boulevard, would cost more than $300-million, according to one official familiar with the proposal.
Hele verhaal, zie http://www.cbc.ca/canada/story/2008/08/ ... ml?ref=rssCanada's busiest highway closed
Police coordinated the evacuation and closed Highway 401, Canada's busiest stretch of road, for a 16-kilometre stretch between the Don Valley Parkway and Highway 400. Sgt. Cam Woolley of the Ontario Provincial Police said traffic in the area is snarled and several accidents had occurred.
In België was het tot voorheen wel duidelijk waar ons belastingsgeld heen ging: naar alles behalve de uitvoering van wegenprojecten.Chris schreef:Wegenprojecten in de Verenigde Staten zijn vaak voor op schema en binnen de kosten opgeleverd. Doordat het bij de Big Dig zo is misgegaan is men nu huiverig voor nieuwe grote projecten. En eerlijk is eerlijk, in de VS betaal je geen drol belasting, dan zijn dit soort projecten nog gevoeliger. Alhoewel, in Nederland betaal je veel belasting, maar zie je er niks van terug, dus het zal wel om het even liggen.
In mijn ogen is het veel beter om de Gardiner verder naar het westen ondergronds te leggen dan hier, dit ligt namelijk in een soort industriegebied, met ernaast een rangeerterrein. Het westelijke gedeelte voert oa direct langs de CN Tower en het centrum.

Telegraaf (09-02-2010) schreef:Tol van de snelweg
Door Bert Schaap
VANCOUVER - Hoofdschuddend staat de sheriff bij het kruispunt. Een dag na het dodelijk ongeval kan hij het nog niet begrijpen. "Gisteren is hier een man aangereden door een vrachtwagen. Hij liep langs de snelweg te wandelen! Onbegrijpelijk. In het ziekenhuis is hij overleden. Wij weten nog niet wie het is. Alleen dat hij Mike heet."
De 'Highway of Death'.
Juist nu de 'Highway of Death' voor zo'n 360 miljoen euro is opgeknapt, worden de autoriteiten geconfronteerd met een nieuw fenomeen. Wandelaars en fietsers hebben de schoonheid van The Sea to Sky Highway ontdekt. Met alle gevolgen van dien. "Wij hebben de snelheidscontroles aanzienlijk opgevoerd", vertelt de sheriff. "Wie betrapt wordt, kan rekenen op hoge boetes. Dat geldt ook voor de wandelaars en de fietsers, want zij hebben op de snelweg niets te zoeken."
De route langs de kust naar het wintersportparadijs Whistler in de Rocky Mountains is elke keer opnieuw de moeite waard. Met dank aan de Olympische Spelen van Vancouver. De discussie over het levensgevaarlijke traject begon in 1981 na een reeks dodelijke ongevallen. Dieptepunt vormde een ongeluk waarbij negen doden vielen toen een aantal auto's op de spiegelgladde brug over Mount Creek het ravijn inreed.
Twee jaar later verscheen een rapport met twee aanbevelingen: de dodenweg verbreden naar vier banen of een nieuwe aanleggen. De politiek weigerde een besluit te nemen en investeerde veel geld in dammen van puin, bruggen die veel te breed waren en lokaal onderhoud. Het rapport belandde in de boekenkast en de highway bleef zijn tol eisen. Van 1996 tot 2001 vielen er 34 doden bij 3300 ongelukken.
Ondertussen kwam 2003 steeds dichterbij. In dat jaar moest het Internationaal Olympisch Comité een beslissing nemen over de Spelen in 2010. PyeongChang (Zuid-Korea) en Salzburg (Oostenrijk) waren naast Vancouver kandidaat. Zonder de sneeuw van Whistler was het Canadese bid kansloos. Maar wie durfde de atleten de bergen in te sturen terwijl er rotsblokken met de omvang van een pick-uptruck naar beneden vielen? Wie nam de verantwoording als jonge olympiërs in één van de tientallen onoverzichtelijke bochten de controle over het stuur verloren? Niemand.
En toen verscheen Gerhard Heiberg in maart 2003 ter plaatse. Als voorzitter van de evaluatiecommissie voor de Spelen van 2010 was hij meedogenloos in zijn oordeel: de reistijd over de 'Highway of Death' naar de sneeuwsporten in Whistler moest aanzienlijk worden verkort of Vancouver kon de Winterspelen in 2010 vergeten. Het advies van Heiberg sloeg in als een bom. Jarenlang politiek gesteggel maakte plaats voor daadkracht. De overheid had geen andere keus en ging overstag. Voor zo'n 360 miljoen euro werd de Sea to Sky Highway aangelegd.
Het upgraden van de snelweg heeft voor veel Canadezen een enorme betekenis. De ruim 100 kilometer lange promotour is een belangrijk deel van de erfenis van de Olympische Winterspelen in Vancouver. De 443.200 ton asfalt zal de komende decennia tientallen levens redden. "Als je al dat olympische gedoe weghaalt", zegt de sheriff in Squamish, "dan blijft uiteindelijk de veiligheid van de weggebruikers over. Dankzij al die aanpassingen zullen families niet meer getraumatiseerd worden door de dood van een familielid bij een ongeval dat voorkomen had kunnen worden."